เดิมบ้านหัวตะพาน เป็นหมู่บ้านที่เก่าแก่ แต่ก่อนเป็นกลุ่มชนเล็กๆ ยังไม่มีตำแหน่งที่อยู่เป็นหลักแหล่ง ซึ่งกล่าวได้ว่า บ้านหัวตะพานตั้งอยู่ในยุคเดียวกันกับเมืองอุบลราชธานี ครั้งอพยพมาจากหนองบัวลำภู สืบทอดวัฒนธรรมประเพณีในอดีตมาจนถึงปัจจุบัน ในขณะนั้นบ้านหัวตะพานมีชื่อเดิมว่า "บ้านขัวพาด” คำว่า "ขัว” ในที่นี้ หมายถึงไม้แก่นท่อนยาวๆ ใช้พาดฝั่งทั้งสองของลำห้วย เพื่อใช้เป็นที่ข้ามฟาก เพราะบ้านนี้เมื่อศึกษาภูมิประเทศแล้วมีลำน้ำกั้นอยู่ทั้งสี่ด้าน ต่อมาคำว่า ขัวพาด ได้เพี้ยนเป็นขัวผ่านและขัวพาน จนที่สุดกลายมาเป็นบ้านหัวตะพาน ในปัจจุบัน
วัดพระศรีเจริญ มีพระเจ้าใหญ่ศรีเจริญ ประดิษฐานอยู่ในอุโบสถวัดพระศรีเจริญ มีพุทธลักษณะแบบศิลปะล้านช้าง ปางมารวิชัย หล่อด้วยปูน ลงรักปิดทอง ขนาดหน้าตักกว้าง 1 เมตร 30 เซนติเมตร ส่วนสูงจากพระชงฆ์ถึงยอดพระเกศ 2 เมตร สร้างมาประมาณ 750 ปี ซึ่งมีความศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้าใหญ่ศรีเจริญเป็นที่เลื่องลือถึงความแคล้วคลาด ใครที่ได้มากราบไหว้ขอพรหรือมีพระเครื่องพระเจ้าใหญ่ศรีเจริญจะเดินทางไปมาค้าขายแคล้วคลาดปลอดภัย จนเป็นที่กล่าวขานมาจนถึงปัจจุบัน จังหวัดอำนาจเจริญ ได้ดำเนินโครงการรากวัฒนธรรมตามที่กระทรวงวัฒนธรรมมีภารกิจในการอนุรักษ์ ส่งเสริมและสืบทอดงานด้านศาสนา ศิลปะและวัฒนธรรมของชาติให้คงอยู่อย่างยั่งยืน โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อแสวงหารากวัฒนธรรม "ของดีบ้านฉัน” ที่โดดเด่นและเป็นสุดยอดจากทุกท้องถิ่น โดยมีพระครูกิตติโกศล เป็นเจ้าอาวาส
เพื่อเป็นการสืบทอดวัฒนธรรมประเพณีอันดีงานของท้องถิ่นให้คงอยู่คู่กับชุมชน ซึ่งประเพณีบุญเดือนสี่ ถือว่าเป็นฮีตหนึ่งในประเพณีฮีตสิบสองของจังหวัดอำนาจเจริญ เพื่อรักษา สืบทอดวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามของท้องถิ่นชุมชน ก็คือ การที่มีกุลบุตรกลับมาบวชเพื่อเป็นการทดแทนคุณบิดา มารดาเป็นจำนวนมากทุกปี เช่น ปีนี้มีจำนวน 34 รูป ได้เป็นประเพณีที่ถือปฏิบัติกันมาโดยตลอด เพื่อเปิดโอกาสให้ท้องถิ่นได้นำผลิตภัณฑ์ภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมมาแสดงและสาธิตพร้อมจำหน่ายสร้างรายได้แก่ครอบครัว ถือว่าเป็นการอนุรักษ์ ฟื้นฟูศิลปะ ภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมท้องถิ่นให้คงอยู่คู่กับชุมชนสืบไป จึงขอเชิญชวนประชาชนทั่วไปเที่ยวงานประเพณีบุญเดือนสี่กราบนมัสการปิดทองพระเจ้าใหญ่ศรีเจริญ ประจำปี 2557 ระหว่างวันที่ 13 - 15 มีนาคม 2557
ประกาศิต สุวะทอง/ข่าว/ภาพ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น