วันวิสาขบูชา Visakha Puja (Vesak Day) เป็นวันที่พระองค์ทรงตรัสรู้ได้ด้วยพระองค์เอง การบังเกิดขึ้นของพระองค์นี้เป็นการยากมาก พระองค์ประกอบด้วยพระปัญญาธิคุณ พระบริสุทธิคุณ พระมหากรุณาธิคุณ อีกทั้งในคืนสุดท้ายก่อนตรัสรู้ธรรม พระองค์ตั้งใจว่า แม้เลือดเนื้อในตัวเราจะแห้งเหือดหายไป เหลือแต่หนัง เอ็น กระดูกก็ตามที หากยังไม่บรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณ เราจะไม่ลุกจากบรรลังก์นี้เป็นอันขาด นี่คือน้ำพระทัยอันเด็ดเดี่ยวของพระองค์
เมื่อครั้งที่เกิดเป็นสุเมธดาบส ได้สละทรัพย์สมบัติทั้งหมดแก่มหาชนทั้งแผ่นดิน ในพระชาติที่พระองค์ได้รับพยากรณ์ครั้งแรก เมื่อครั้งที่เกิดเป็นสุเมธดาบส พระองค์เกิดมาเป็นลูกเศรษฐีใหญ่ เมื่อพ่อแม่เสียชีวิต ก็คิดว่าสมบัติทั้งหลายเมื่อเวลาตายไปพ่อแม่ไม่เห็นเอาไปได้เลย เดี๋ยวไม่นานเราก็จากโลกนี้ไป ว่าอย่างนั้นแล้วก็เลยยกสมบัติเหล่านี้บริจาคให้กับมหาชนหมดเลยทั้งแผ่นดิน จากนั้นจึงออกบวช เป็นสุเมธดาบส สุเมธดาบสทอดกายให้พระทีปังกรพุทธเจ้าเสด็จผ่าน
จนกระทั่งมาพบกับพระทีปังกรพุทธเจ้ายอมทอดกายเป็นสะพานให้พระองค์เดินผ่าน เสร็จเรียบร้อยมุ่งหวังพระสัมมาสัมโพธิญาณปราถนาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าใน อนาคต ใจของพระองค์มีขนาดที่ว่า ถ้ามองไปข้างหน้าสุดขอบจักรวาลเป็นทะเลน้ำทองแดงที่เดือด ถ้าสุดขอบจักรวาลนั้นคือการบรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณก็พร้อมจะแวกว่ายฝ่าทะเล นี้ไปจนสุดกำลัง ขณะที่พระทีปังกรสัมมาสัมพุทธเจ้ากำลังเสด็จผ่านไป สุเมธดาบสโพธิสัตว์ก็ได้กระทำความปรารถนาอันยิ่งใหญ่ นั่นก็คือการตั้งความปรารถนาในการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคต
ในสมัยของพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (รัชกาลที่ 2 ) พระองค์ทรงมีพระราชประสงค์ที่จะฟื้นฟูประเพณีวันวิสาขบูชาให้เป็นแบบแผน พระองค์ทรงดำริให้วันวิสาขบูชาเป็นพระราชพิธีจัดต่อเนื่องกัน 3 วัน จริงๆ การฉลองมีมาตั้งแต่สมัยสุโขทัย ในยุคนั้นตั้งแต่พระมหากษัตริย์ถึงพระบรมวงศ์ศานุวงค์ จนถึงชาวเมือง ทุกตำบลทุกหมู่บ้าน ต่างช่วยกันทำความสะอาดทั้งเมืองให้สะอาดและประดับด้วยดอกไม้เครื่องหอม ต่างๆ พอตกเย็นก็จะไปเวียนประทีปกัน กลางคืนประชากรทั้งสุโขทัยจะอยู่ที่วัด เพราะพระราชาทำตัวเป็นแบบอย่าง ฟังเทศน์ ฟังธรรม พอกลางวันก็พากันไปถวายสังฆทานให้กับพระภิกษุ สามเณรที่วัด ปล่อยนกปล่อยปลา ฯลฯ
เข้าวัดทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาในวันวิสาขบูชา Visakha Puja (Vesak Day) หรือวันสำคัญพระพุทธศาสนา
สมัยอยุธยาก็มีอยู่แต่น้อยลงเพราะอิทธิพลของพรามณ์เข้ามาเยอะ พอถึงยุครัตนโกสินทร์สมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ( รัชกาลที่ 2 ) พระองค์ก็เลยฟื้นฟูขึ้นมา ปัจจุบันบอกว่าเราเหลือ 1 วัน จริงๆ วันหยุดราชการมี 1 วัน แต่เราจะคง 3 วันไว้ได้นั้นก็อยู่ที่เรา ธรรมเนียมประเพณีที่เคยมีแล้วไม่มีอยู่ในยุคปัจจุบัน คือ ในสมัยสุโขทัยประชากรร้อยละ 99 จะอยู่ที่วัดในวันวิสาขบูชาหรือวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาต่างๆ คนทั้งเมืองอยู่ที่วัดหมด ปัจจุบันนี้คือส่วนที่ขาดหายไป องค์การสห ประชาชาติจึงได้กำหนดให้วันวิสาขบูชาเป็นวันสากลของโลก เพราะว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นมหาบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ เมตตาสั่งสอนมวลมนุษย์ ไม่ว่าจะศาสนาใด โดยที่พวกเขาไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนศาสนามานับถือศาสนาพุทธ ทั้งนี้ก็เพื่อจะให้พิสูจน์หาข้อเท็จจริง ทั้งนี้ก็ยังมีพระปัญญาธิคุณสั่งสอนมวลมนุษย์โดยไม่หวังผลตอบแทนด้วย
สุภาวดี อัมไพพันธ์
ส.ปชส.มุกดาหาร/รายงาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น